Dag 2: een dagje in Lacombe (en de hottub)

1 februari

Ik zou vandaag eigenlijk voor het eerst naar de school gaan, maar omdat ik zo moe was, werd me gezegd dat ik echt even rust moest nemen vandaag. Ik had mijn wekker om 9:00 AM gezet, omdat ik het een beetje stom vind om pas laat beneden te komen, maar ik was er dwars doorheen geslapen. Om 11:10 AM werd ik wakker.. met keelpijn. Toen ben ik snel gaan douchen, me aan gaan kleden en toen ben ik naar boven gegaan. Ik had 13 uur aan een stuk geslapen en nog steeds was ik moe, maar het was lekker om vandaag even bij te kunnen komen. Het was vannacht eigenlijk te warm in de kamer. Het kacheltje dat naast mijn bed was gezet, had de hele nacht aangestaan. Zodra ik wakker werd, heb ik die uitgezet. Ik deed het raam open en ging douchen… toen ik de douche uitkwam, werd ik overdonderd door de kou in de kamer. In tien minuten tijd was de kamer zo’n tien graden afgekoeld! Maar ja.. je bent in Canada, of je bent het niet. Je leeft in -22 graden, of je leeft in Nederland. 

Toen ik boven kwam, was er niemand thuis. Op het aanrecht lag een briefje: 

‘Rosemarijn: I had to step out for an hour. Help youself to tea, yoghurt/fruit, toast. I’ll be back!’ 

Alles was klaargezet, super lief. Het was al best laat in de ochtend, maar in Nederland was het alweer bijna bedtijd. Ik heb gebeld en geskypet.. het blijft een gek idee dat ik niet zomaar even iemand kan opzoeken als ik dat wil. Het was ook best wel fijn om weer even met iemand gesproken te hebben, vooral omdat iedereen slaapt wanneer mijn avond is begonnen. En als ík ga slapen, kan ik iedereen weer goedemorgen zeggen.. 

Tot 4:00 PM heb ik aan mijn blog zitten werken en wat dingen voor school gedaan. Daarna kwam degene thuis die ook op CACHS werkt, Charissa. Zij moest naar de supermarkt, dus ze vroeg of ik zin had om mee te gaan. Dat kwam goed uit, want ik had het een en ander nodig. Wij in de auto, nog steeds heel erg koud… Toen moesten we een half uur rijden om bij de supermarkt te komen. Het was dan ook wel een hele grote supermarkt, Walmart.. je kon daar werkelijk alles halen wat je maar wilde. Canadezen gaan hier heel af en toe heen en halen dan voorraden. Zoals dus die pindakaaspot van 2 kg. Ik zei nog: als ik het mee kon nemen, had ik sowieso zo’n pot meegenomen.. maar dan raakt mijn koffer zo snel vol. 😜

De winkel was in Sylvan Lake. Ik heb wel wat kunnen halen, maar van de meeste dingen waren alleen maar hele grote voorraden. Onderweg terug reden we nog even langs het meer.. heel erg groot, mooi en overal was nog kerstdecoratie te zien. In deze stad zijn echt van die Canadese huizen, heel erg groot met heel veel kerstverlichting! Ik merkte dat het Engels praten steeds beter en beter gaat. Langzaamaan gaat het meer vanzelf: ik leer meer woorden, ik praat makkelijker en langzaamaan ga ik soms ook woorden in het Engels denken. Zo gek is dat niet, als je de hele dag Engels praat.. 

Toen we terugkwamen, stond het eten al klaar. We aten een stoofpotje van aardappels, worteltjes en vlees. Ook hadden we iets dat ik in Nederland echt ga maken, want het is heel erg lekker. Het lijkt op soesjes, maar in plaats van slagroom zit er jus in. Op de muur hangt een grote sticker met ‘eet smakelijk’. Dat wordt er ook gezegd, net als ‘welterusten’, ‘goedemorgen’, ‘wil je thee?’ etc. Verder kunnen ze vooral goed Engels 😉 De kinderen op de school schijnen graag Nederlandse les te krijgen, dus wie weet kan ik toch mijn eigen vak gaan geven. De mensen hier zijn zo gastvrij, zo verwelkomend. Ik ben uitgenodigd om morgen mee uit eten te gaan en zaterdagavond te gaan bowlen met de familie. Daarna is er een verjaardag met allemaal andere familieleden. Ik vind het alleen maar leuk, ik geniet ervan om zoveel verschillende mensen te ontmoeten. Zaterdag word ik in Edmonton opgehaald door nichten van de familie hier. Het feit dat ze mij allemaal niet ken(d)en, maar toch zoveel voor me regelen, is heel erg leuk en bijzonder.. 

Na het eten stond er muziek op. ‘Wat voor muziek luister jij graag?’, vroeg de vader in huis. Ik vertelde dat ik graag naar Marco Borsato luister. Hij zocht het op in Spotify en zette het toen keihard aan. ‘I don’t think you expected this’, zeiden ze. 

Toen ik de stroopwafels en de hagelslag gaf, waren ze er heel erg blij mee. Ze schijnen het zo lekker te vinden dat ze alleen daarvoor al naar Nederland toe komen. Ik vertelde over de rookworsten die ik thuis moest achterlaten, de smoking saucages, en die schenen ze helemaal verrukkelijk te vinden. Ze vertelden dat die in de ‘Dutch store’ in de buurt hier 17 dollar kosten. Nu vind ik het helemaal jammer dat ze niet mee mochten.. 

Rond een uur of 8 ben ik met Charissa de hottub ingegaan. Dat was wel een dingetje… in je badpak de kou van -22 moeten trotseren om de hottub in te kunnen. Het was wel echt heerlijk toen ik er eenmaal in lag. Soms lopen er dan herten, coyotes of rendieren langs, maar vandaag helaas niet. Ik haalde op een gegeven moment mijn hand door mijn haren, toen ik me afvroeg waarom het zo hard was. Ik dacht na of ik er iets in had gesmeerd ofzo.. toen ik erachter kwam dat mijn haar bevroren was 😂 well, that sure is an experience I won’t get in the Netherlands. Charissa zei dat ze wel eens had gehoord dat mensen uit Zweden het heerlijk vinden om de hottub uit te gaan, te gaan rollen in de sneeuw en dan weer terug te komen. Dat bracht me op een idee. Ik besloot om dat ook maar eens te gaan proberen… dus hoppakee, ik ging in mijn badpak de hottub uit.. de trap af.. en ik ging door de sneeuw heen rollen… het was KOUD. Maar oh zo lekker. 

Vandaag was niet echt een druk dagje, maar ik heb hier nog genoeg tijd over. Een dagje even rustig aan doen was wel nodig, anders had ik voor de rest van de tijd geen energie meer gehad. Morgen ga ik voor het eerst naar de school, dus ik ben benieuwd hoe het daar gaat!