Dag 10: mijn laatste dagje op CACHS en celebration friday

9 februari 

*

11.05 AM
De assembly is achter de rug. Wat een heerlijke opening van de dag en wat een fijne afsluiter van de week.. ik was heel nerveus en had knikkende knietjes, maar het ging hartstikke goed. Ik heb ze bedankt voor alles, ga nog een dag genieten hier op school en dan zit het erop. Gelukkig ga ik nog niet naar huis; eerst nog twee weken genieten! 

*

Vanochtend werd ik nauwelijks wakker. Ik sliep zo diep, dat mijn wekker een paar minuten over is gegaan voor ik ervan wakker schrok. Ik dacht meteen aan mijn assembly, hoe nerveus ik was.. terwijl ik me klaarmaakte, probeerde ik het te oefenen. Ik merkte dat dat niet ging, omdat ik het maar een beetje van het moment af moest laten hangen. Ik ging naar boven, ontbeet snel en toen gingen we op pad. Het was -32, gevoelstemperatuur -43… echt heel erg koud. ‘Ik kan wel zonder handschoenen’, zei ik.. maar na minder dan twee minuten had ik ijsklompjes. 

Toen ik op school aankwam, bleken meerdere leerlingen afwezig te zijn door de kou en door de sneeuw. Ik werd nerveuzer en nerveuzer, om 10:03 AM zou de bel gaan. De stroopwafels waren ondertussen bijna op 😂

Eerst werd Oceans gezongen en Cornerstone , toen was ik aan het woord. Ik begon over het plannen van mijn reis, kwam uit bij mijn foto met bijbeltekst.. en uiteindelijk liet ik falling plates zien, een filmpje wat -zo hoorde ik vaker terug- binnenkwam. Daarna heb ik in het Nederlands gebeden. Ik wilde het wel Engels doen, maar ze wilden allemaal dat ik het in het Nederlands zou doen. Ik was tevreden met wat ik had gedaan en ben dankbaar dat ik deze kans heb gekregen. Ze hadden ook kunnen zeggen.. ‘Nee, dat is alleen voor schoolleden’, zeker omdat ik hier maar 6 dagen ben geweest.. maar dat deden ze niet: ze gaven me de kans om alles te doen wat ik wilde. 

Sommige leerlingen kwamen naar me toe. ‘Thanks for sharing’, zeiden ze. ‘Thanks for what you told us’. De docenten kwamen hun dankbaarheid uiten, een van de docenten gaf me een dikke knuffel. Charissa vertelde dat de leerling die zij begeleidt in zijn gebed had gezegd: ‘Thanks for bringing miss Burger here. Bless here and thanks for the beautiful assembly she did today’. In de gangen werd ik met een glimlach begroet. Kinderen kwamen naar me toe voor een praatje. Ik voelde me ‘de royaltie’ waarvan de directeur wilde dat ik zou zijn, binnen de muren van CACHS. 

Na de assembly heb ik alle interviews afgenomen die ik af moest nemen. Ik heb geweldige, diepe gesprekken gehad. Alles is klaar.. ook al weet ik nu wel dat er voor alles iets anders, nieuws, komt om gelukkig mee te zijn.. vind ik het lastig om op deze school weg te gaan. Ze hebben me dingen gegeven die niemand anders had kunnen geven. Ik heb hier, in die korte tijd, dingen geleerd die ik de afgelopen twee jaar niet geleerd heb.. en ik ben getuige geweest van een school die het geloof op een prachtige manier uitdraagt. 

*

12.10 PM
De directeur eet snert. Hij houdt het onder mijn neus en zegt: ‘A little bit of home, hey?’ Alleen de rookworst mist nog. Een van de andere docenten houdt een zakje onder mijn neus en zegt: 'You want a fish?' Ik proefde het en vroeg waar hij het had gekocht.. kan weer op mijn lijstje om mee te nemen naar huis. 

*

Na de lunch had ik de docent gesproken waar ik mijn eerste les bij had gegeven. Ik heb de afgelopen dagen onder andere gesproken over alle verschillen tussen CACHS en mijn school, over de moeite die ik heb met lesgeven in Nederland.. dat ik echt hoop een school te vinden waar ik volledig mijzelf in kan zijn. ‘Rose’, zei ze na het interview. ‘I really enjoyed working with you.. I wish you the very, very best. And believe me: you wíll find a school, pretty soon, where you will be completely happy’. Ik bedankte haar..  

Ik heb in deze week zoveel plezier gehad met alle ‘staffmembers’ en leerlingen. Ik heb veel gelachen, maar ik heb ook heel veel serieuze gesprekken gevoerd. Door die gesprekken heen heb ik mijzelf meer leren kennen en heb ik veel geleerd over de christelijke docent en mentor die ik wil zijn.. 

Vandaag sprak ik ook veel met de leerlingen. Ik moest ze interviewen, maar ik week veel van de vragen af.. ik was geïnteresseerd in hun manier van denken; soms verontschuldigden ze zich voor een woordkeuze, terwijl ik juist alles wilde weten wat ze dachten. Ze werden meer en meer open en hielpen me met alles wat ik wilde. Ik ga niet weg met het idee dat deze school perfect is; dat was de eerste indruk, maar dat is niet meer wat ik nu denk. De leerlingen en de leraren hebben soms nog verschillende ideeën over dingen. Dat is niet erg.. een school hoeft niet perfect te zijn. Als iedereen op de school maar bereid is om te blijven leren en om te blijven verbeteren, en dát is op CACHS echt het geval. 

Vannacht droomde ik dat ik Canada ging verlaten en weer terug naar huis ging. Toen ik wakker werd, was ik blij dat ik nog in Canada was. Ik denk dat ik dat droomde, omdat ik nu klaar ben op CACHS en morgen naar een andere plek ga. Mijn tijd hier is nog niet voorbij, ik ga meer dingen meemaken.. ik ben ook nog helemaal niet klaar om naar huis te gaan. Ik ben een beetje nerveus voor het onbekende dat ik nu weer tegemoet ga, maar ik weet dat God met me meegaat. Het wordt vast en zeker een geweldige tijd. (Met minder internet bereik, dat wel)

*

19.34 PM
Ik zit te typen in mijn CACHS shirt, CACHS vest en ik drink uit mijn CACHS fles. Toen ik gedag wilde zeggen, viel mijn blik op de flessen, hoog op de kast. ‘You want one?’, vroeg een van de docenten. Hij pakte er eentje en gaf hem aan mij. ‘Come with me, I’ll get you something else too’. Nu heb een shirt, een vest en een waterfles van CACHS. Dat ik ze niet zal vergeten. ‘Don’t worry’, I said. ‘I definitely won’t’. 

*

Hierna heb ik iedereen gedag gezegd, bedankt voor de fijne tijd op CACHS.. ik kreeg nog een uitnodiging to ‘join supper’, bij de directeur.. had met alle docenten nog een leuk gesprek.. en toen zijn we vertrokken. Het was de vijfde dag in de week, dus dat betekende.. celebration Friday! Uit school zijn we direct vertrokken naar Red Deer.. toen we daar eenmaal waren, bij Earls, werden de kippetjes alvast besteld. Charissa’s zus zou ook komen, daar wachtten we alvast op. Omdat er in Canada zoveel vers water is, krijg je in het restaurant zoveel water als je maar wilt. Gratis. Constant lopen ze langs om bij te vullen..

Ik dacht dit keer: laat ik mijn ID maar meenemen, voor het geval dat. Ik wist niet zeker of ik zin had om alcohol te bestellen, maar hey.. voor het geval dat. Ik vroeg wat een typisch Canadees drankje was op de menukaart. Het eerste wat de serveerster noemde, bestelde ik. Zonder eigenlijk te weten wat het was.. en toen kreeg ik het.. en het was het ergste wat ik ooit heb gedronken. Báh. Iets met tomaten en wodka. En ze vroegen niet eens om mijn ID! 
Anyway – voor de rest had ik een hamburger met cheddar and bacon. Die was heel erg lekker! Charissa’s zus was erg aardig, een zangeres in Canada.. ze vertelde dat ze in Europa altijd Nederlands wil praten, maar dat de rest beter Engels spreekt dan zij Nederlands, dus dan komt het altijd uit op Engels. Ik zei dat ze tegen mij best Nederlands mocht spreken.. uiteindelijk kwam ze niet verder dan ‘hoe is de toilet’, ‘hoe is de bedkamer’ en ‘ober, er is een haar in mijn soep’. 

Hierna zijn we nog naar twee dollerama’s gegaan en toen naar huis. Onderweg deden we nog de ‘happy’s en crappy’s. Ik vertelde dat mijn happy en crappy hetzelfde is; mijn tijd op CACHS is mijn happy van deze week.. mijn crappy is dat vandaag mijn laatste dag was. Charissa en haar moeder hadden dezelfde happy: dat ik er was. Ik vond het zo lief, dat ze dat zeiden. Ze zeiden dat ze enigszins bang waren geweest dat ik iemand zou zijn waar je moeilijk mee om kon gaan; dan nog zouden ze me hebben verwelkomd, zeiden ze.. maar ze hadden heel erg genoten. 
Ik bracht het punt van kostgeld aan; ik zei dat ik nu anderhalve week bij ze heb gewoond.. de douche, wasmachine, hottub, auto’s heb gebruikt.. heb gegeten.. en dat ik niet weg wilde gaan voordat ik ze daarvoor terugbetaald zou hebben. ‘Oh no, you won’t’, zeiden ze. Ze vinden het hun ‘christianity’ om alles te delen wat ze hebben, en ik hád ze al terugbetaald, zeiden ze. Toen ik vroeg hoe, zeiden ze.. door ons huis te vullen met nog meer vreugde, humor en gezelligheid. 

Eenmaal terug heb ik even lekker niks gedaan.. om vervolgens niet al te laat naar bed te gaan. Morgen even uitslapen, alles opruimen, koffer inpakken.. en morgenavond naar de boerderij. Ben benieuwd..